Evlilik ve Aile
TOPLUMUMUZUN YIKILAMAYAN SON KALESİ GELENEKSEL EVLİLİK – AİLE KÜLTÜRÜMÜZÜN DOĞRULARI – YANLIŞLARI, ISLAH VE TAHKİMİ
Halkımızın sahip olduğu ve bizimde içinde yetişip harmanlandığımız ve tamamıyla İslami olduğu sanılan geleneksel kültürümüzün evlilik ve aile konusundaki tutumu genelde olumlu olmakla beraber, kısmi bazı olumsuzlukları da barındırmaktadır.
Geleneksel evlilik ve aile anlayışımızın her geçen gün zayıflayan ve kısa sürede tamamen ortadan kalkacağı anlaşılan ataerkil aile anlayışının kısmi olumsuz yansımaları olarak; Eşlere elkızı anlayışıyla yaklaşılması, yakın ve sıkı dostlukların genelde aile içindeki erkekler veya arkadaşlarla kurularak, eşlerin ikinci planda tutulması;
Sosyal faaliyetlerin genelde erkekler arasında gerçekleştirilmesi ve kahvehane kültürü, eşler arasında yakın ve samimi hayat arkadaşlığı kurulmasını engellemekte, bu durumda eşlerde diğer kadınlarla yakın arkadaşlıklar kurmak suretiyle bu boşluğu doldurmaya çalışmaktadırlar.
Geleneksel aile anlayışımızın, barındırdığı ve her geçen gün azalan bu kısmi olumsuzlukların Kur’an ve Sahih Sünnet ışığında giderilerek ve İslam’a uygun doğrularının tahkim edilerek ıslahı ile devam ettirilmesi gerekmektedir.
Zira geleneksel aile ve evlilik kültürümüz az olan yanlışlarının yanında çok doğrular barındırmaktadır ve bu çok doğruların zayi edilmesi halinde aile yapımızın yıkılması kaçınılmazdır.
Gelenek bir ağacın kökleri gibidir, geleneği ve özellikle evlilikle ilgili geleneklerini kaybeden toplumlar köksüz bir ağaç gibi ilk fırtına yada selde yıkılmaya mahkumdurlar.
Toplumumuzun son 200 yıldır içinden geçtiği sayısız girdaptan en az yara ile çıkabilmiş olmasının en önemli nedeni, gelenekten gelen sağlam aile ve evlilik kültürüdür.
Toplumumuzun aile ve evlilik gelenekleri temelde ve genelde İslam kaynaklı olup, Resmi Aile Hukuku da İslam’a dayandırılmak ve Aile Eğitiminde İslam esas alınmak suretiyle, var olan geleneksel aile ve evlilik kültürümüz ıslah ve tahkim edilerek gelecek kuşaklara da aktarılmalıdır.
Aksi halde her geçen gün ekranlarımızı ve evlerimizi işgal eden Batılı Aile ve Evlilik Anlayışı, Aile ve Evlilik yapımızın ve dolayısıyla toplumumuzun kısa sürede çökmesine ve ahiret akıbetimizin ciddi tehlikeye girmesine sebep olacaktır.
BATI KÜLTÜRÜNÜN EVLİLİK VE AİLE ANLAYIŞI EVLİLİKLERİ ISLAH DEĞİL İFSAD EDİYOR
1923’ten beri ısrarla ve her türlü metot ve araç kullanılarak halkımıza aşılanmaya çalışılan modern cahili batı kültürünün evlilik ve kadın anlayışı, ilk bakışa eşlerin hayat arkadaşlığı konusunda geleneksel kültüre nispetle olumlu açılımlar sağlar gibi gözükmektedir.
Lakin mahrem olmayanlar arasındaki kadın erkek ilişkilerinde, giyimde, sosyal ortamlarda, cinsel sadakat ve aile büyüklerini ihmal gibi konularda, İslam’a ve fıtrata zıt anlayışları nedeniyle tamamıyla ifsat – bozucu edici bir aile anlayışı (daha doğrusu ailesizlik anlayışı) oluşturmaktadır ve Müslümanların öykünecekleri bir yönü yoktur.
Batılı evlilik anlayışının yukarıda eleştirdiğimiz cinsel ahlakı hiçleyen mahzurları yanında, eşler arasındaki çok yakın ilişkiler ve ailede çocukların konumunu haddinden fazla ön plana çıkarması neticesi; Eşlerin başta ana babalar olmak üzere yakın akrabalara karşı gösterilmesi gereken sıla-i rahim ilişkilerine soğuk duruşu (Rad Suresi 25 ve 26 ile Bakara Suresi 27. ayetlerde dikkat çekilen, Allah’ın ulaştırılmasını emrettiği aile bağlarından bazılarını koparması) nedeniyle de tamamen uzak durulması gereken bir aile anlayışıdır.
Özellikle günümüzde batıda bir aile anlayışından, cinsel sadakatten ve yaşlılara merhametten bahsetmek mümkün değildir. Batıda ailenin kendi gitmiş adı kalmış olup, var olan evlilikler de otel yada yurt arkadaşlığından ileri gitmemektedir. Zaten yakın zamanlarda batıda muhtemelen ailenin ismi dahi kalmayacak, nüfuslarını korumak için çiftlik benzeri yerlerde çocuk yetiştirir duruma, yani tam çiftlik hayvanlığı seviyesine düşeceklerdir.
Ne yazık ki günümüzde gerek yasal mevzuat ve gerekse eğitim ve medyanın etkisiyle halkımızın batı kültürünün evlilik anlayışını benimsediğini görmekteyiz ki, bu durum hem dünyamız hem de ahiretimiz için, hem de toplumsal geleceğimiz için felaket anlamına gelmektedir.
Yazar, Mustafa Siel
Yorum Yaz