KAYALARIN ÇOCUKLARIYIZ BİZ
Seherde Şinşirak tepesinden, doğarken Güneş,
Hasan tepe kucak açmış, bekliyordu bir nefes.
***
Uyandı her şey, çatırdayan gök gürlemesine,
Yeni doğmuş, kayaların çocuğunun sesine.
***
Sakarya hiç dururmuydu, coştukça, coşuyordu,
Kayalar göğü delerek, yerinden fırlıyordu.
***
Doğmuştu, Alpdağının çiçeği, çoban yıldızı,
Bir daha kök salmıştı, bozkırın ulu çınarı.
***
Hiçte kolay değil, kayaların çocuğu olmak,
Üstümüzde karabulutlar, ona karşı koymak.
***
Vaz geçmeyiz toprağının, bir tek çakıl taşından,
Hamurumuz su, toprak, mayamız kayadır ondan.
***
Aldanma sakın, böyle ağır başlı oluşuma,
Fırsat vermem, namerdin karşımda kof duruşuna.
***
Edebiyle gelen, Lütufla gider der Pirimiz,
Birimiz hepimiz için, hepimizde birimiz.
***
Sivrihisar’dır geçmişimiz, geleceğimiz siz,
Birlik içinde, Kayaların çocuklarıyız biz.
***
2 Mart 2015 – Niyazi Koca