Kayaların Çocukları

Hasan tepe kucak açmış, bekliyordu bir nefes.

***

Uyandı her şey, çatırdayan gök gürlemesine,

Yeni doğmuş, kayaların çocuğunun sesine.

***

Sakarya hiç dururmuydu, coştukça, coşuyordu,

Kayalar göğü delerek, yerinden fırlıyordu.

***

Doğmuştu,  Alpdağının çiçeği, çoban yıldızı,

Bir daha kök salmıştı, bozkırın ulu çınarı.

***

Hiçte kolay değil, kayaların çocuğu olmak,

Üstümüzde karabulutlar, ona karşı koymak.

***

Vaz  geçmeyiz  toprağının, bir tek çakıl taşından,

Hamurumuz su, toprak, mayamız kayadır ondan.

***

Aldanma sakın, böyle ağır başlı oluşuma,

Fırsat vermem, namerdin karşımda kof duruşuna.

***

Edebiyle gelen, Lütufla  gider der Pirimiz,

Birimiz hepimiz için, hepimizde birimiz.

***

Sivrihisar’dır geçmişimiz, geleceğimiz siz,

Birlik içinde, Kayaların çocuklarıyız biz.

***

2 Mart 2015 – Niyazi Koca