SİVRİHİSAR SANAL TUR
Sivrihisar Evleri Şiiri
Her evin ayrı bir hikayesi vardır. Acı ve tatlısıyla. Ne hatıralar saklar sokağa uzanan cumbasıyla. Avlusu geniş borda kapısıyla. Tarihe şahitlik eder Sivrihisar evleri.
Kimi oğlunu askere gönderir Kimi kızını burda evlendirir. Kimi zamanda cenazeler yıkanır. Dert ortağıdır Sivrihisar evleri.
Tandırında çubuk yanar. Üstünde pekmez kaynar. Avlusunda neşe ile çocuklar oynar. Sevgisiyle sarar Sivrihisar evleri.
Mahalleye fesleğen kokusu saçılır. Toplanan zerdaliler bir bir açılır. Kırağı düşmeden salkımlara kese-kağıdı geçirilir.
Hırnaplar, dutlar yerlere saçılır. Ayvasından bir güzel reçel yapılır. Kurutmalıklar bir bir iplere dizilir. Arabaşı için hindi kesilir. Kışa hazırlanır Sivrihisar evleri.
Dondaşında esbap tokaçlanır Malıç kiliyle çamaşır yıkanır. Ocağın ateşinde patlıcan közlenir. Bir başkadır Sivrihisar evleri.
Kömürü, odun bodrumdadır. Kışlık erzak kilerdedir. Banyoluğu yüklüktedir. Mutfağından lezzet gelir Bereketlidir Sivrihisar evleri.
Kapının tokmağı vurulur. Yukardan ip çekilir Pencereden gelen kim bakılır. Eksik olmaz misafiri. Hiç bitmez geleni gideni. Birliği sever Sivrihisar evleri.
Konu komşu toplanır Yufkalar pişirilir, makarnalar kesilir. Bohçacı kadından çeyizlikler seçilir. Bayram temizliği bir kat daha geçilir. Eski günlerini arar Sivrihisar evleri.
Avlusunda vardır kuyu. Yazın buz gibi içilir suyu Asmanın altına bi döşek ser serince uyu. Huzur dolu Sivrihisar evleri.
Yüreği geniştir pek sever misafiri. Huzur dolu mutlu geçer günleri. Akşam olunca sohbet yeridir kapı önleri. Cefakardır Sivrihisar evleri.
Üzüntümüzle üzülür Sevincimize ortak olur. Hatıraları odalarında saklı kalır. Gözümün önüne o günler gelir. Anılarda kaldı Sivrihisar evleri.
Şimdi kaldı çoğu yalnız. Kimi satıldı kiminin duvarı yıkık Bakımsız. Kaderine terk edilmiş boynu bükük çaresiz. İmdat bekler Sivrihisar evleri. – Sadık Anılır –
